Tuesday 9 August 2011

Έτα ούλλα τζιαμαί

In one NBC report, a young man in Tottenham was asked if rioting really achieved anything:
"Yes," said the young man. "You wouldn't be talking to me now if we didn't riot, would you?"
"Two months ago we marched to Scotland Yard, more than 2,000 of us, all blacks, and it was peaceful and calm and you know what? Not a word in the press. Last night a bit of rioting and looting and look around you."


Που την Penny Red


Γινίσκεται χαμός εις την Αγγλίαν. Surprise surprise. Δέτε δαμαιδαμαίδαμαι, τζιαι δαμαί. Εν πολλά περίεργον το συναίσθημαν να θωρώ φωτογραφίες μες τες εφημερίδες τζιαι ταινιούδες που το you tube με εικόνες που τα επεισόδια τα οποία εγινήκαν τάγκα μες τες γειτονιές μου. Αναγνωρίζω καταστήματα, σπίθκια τζιαι δρόμους. Διερωτούμαι τί θα έκαμνα τζιαι πώς θα ένιωθα αν ήμουν τζιαμαί.

Έγραψα παλιά για διαφορετικές εκφάνσεις του ιδίου προβλήματος, που ήταν αποτέλεσμαν του ιδεολογικού, κοινωνικού, τζιαι οικονομικού πρότζιεκτ των Συντηρητικών (με την συνεργασίαν των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, για να μεν ιξιχαννούμαστιν) δαμαί τζιαι δαμαί. Με θκυό κουβέντες, this was a disaster waiting to happen, τζιαι για να είμαι ειλικρινής, εγίνην πολλά πιο πριν από ότι εκαρτέρουν.

Άμαν έναν σύστημαν καταρρέει γεννά πολλήν βίαν. Τζιαι όση ήταν η βία που έφκαλλεν τούντο σύστημαν υπόγεια, καθημερινά, τζιαι για δεκαετίες, αλλό τόση τζιαι μαζεμένη εννάν η βία της εξέγερσης - της εξέγερσης που εννά τα πάρει τζιαι να τα σηκώσει ούλλα. Τζιαι τζείνοι που εξεγείρουνται τζιαι σπάζουν τα εν ζητούν απλά μιαν εκτόνωσην (έστω τζιαι αν τούτον κάμνουν εν μέρει, νιώθωντας ότι τωρά εν το γυρίν τους), αλλά για να φωνάξουν ότι εν τόσον απελπισμένοι, τόσον αποξενωμένοι, τζιαι τόσον περιθωριοποιημένοι, που η μόνη φωνή που μπορούν να φκάλουν εν ο ήχος του γυαλιού που σπάζει τζιαι της φωθκιάς που κρούζει.

Τζιαι μετά, άτε να επικοινωνήσεις. Ας όψονται τζείνοι που εφέρασιν τα πράματα τζιαμαί, τζιαι εροκανίζασιν σιγά σιγά τες φωνητικές χορδές των ενοχλητικών πληβείων.

Λαλείς ο κύκλος που άννοιξεν τον τζιαιρόν της Θάτσιερ να κλείει; 

1 comment:

  1. Πάντως ήταν φοιτσιαστικά ίδιες οι εικόνες του τότε τζιαι του τωρά.

    When "wealth" is not so "common", frustration replaces patience!

    ReplyDelete